Za razliku od većine crkava na teritoriji Vojvodine koje su rađene u baroknom stilu, crkva u Noćaju je rađena u vizantijskom stilu
Piše: D. Tufegdžić („Sremske novine“, dodatak „Mačva“, decembar 2016)
Sve do pre skoro 20 godina Noćajci nisu imali svoju crkvu i odlazili su u Salaš Noćajski, tamo su obavljali venčanja, krštenja, išli na službe, ali zahvaljujući porodici Pačinski to se promenilo 1997. godine.
Noćaj se gografski nalazi u severnom delu Mačve, po crkvenoj podeli pripada Šabačkoj eparhiji, a po građanskoj podeli pripada gradskom području Sremska Mitrovica.
Po nekim zapisima prvobitna crkva koja je postojala u Noćaju bila je sa samog početka 19. veka, od 1804. do 1809. godine i bila je posvećena Svetoj Trojici, odnosno silasku Svetog Duha na apostole. Ta crkva je srušena, ali je upravo zbog nje seoska slava, odnosno preslava Noćajaca Sveta Trojica.
Sadašnja crkva nosi ime Svetih apostola Petra i Pavla. Izgrađena je za samo nekoliko meseci 1997. godine. Kamen temeljac je položen 24. maja na dan Svetog Kirila i Metodija, a sama gradnja je završena novembra iste godine.
– Crkva u Noćaju izgrađena je ekspresno zahvaljujući porodici Branislava Pačinskog koji se kao dete zajedno sa svojim roditeljima iz Vojvodine preselio u Noćaj. Posle rata Branislav je otišao u Nemačku, a zatim i u Ameriku, da bi godinama kasnije hteo da se kroz izgradnju crkve oduži svom selu. Njegov sin se zvao Petar, a na osnovu ktitorskog prava njegova želja se ispunjena, a to je da crkva slavi Svete apostole Petra i Pavla 12. jula – pričom se vraća unazad skoro dvadeset godina Ivan Radović, sveštenik u Noćaju.
On objašnjava da je crkva osveštana arhijerejskim osvećenjem 1998. godinem baš na dan hramovne slave i tom prilikom položen je prvi sveštenik Goran Jović, koji je sada paroh u Badovincima. Drugi sveštenik je bio Vladimir Stanimirović, koji su tu zadržao jako kratko, a njega je nasledio upravo sveštenik Ivan. On je dužnost parohijskog sveštenika u Noćaju primio 23. novembra 2002. godine i do danas obavlja tu dužnost.
Za razliku od većine crkava na teritoriji Vojvodine koje su rađene u baroknom stilu, crkva u Noćaju je rađena u vizantijskom stilu,a taj stil odlukuju dve izražene kupole, kao i realističnije freskopisanje.
– Za Vojvodinu je karakterističan barokni stil i to još iz doba Majke Terezije, tamo su gledali da kada se dižu pravoslavne svetinje one budu u stilu u kom su rađene rimokatolički hramovi. To nije slučaj sa našom crkvom, ona je u vizantijskom stilu koji između ostalog karakteristše realistično prikazivanje svetaca na freskama, one su verodostojnije, jer ikonopisac gleda da naslika svece baš onako kako su oni izgledali. Naša crkva freskopisana je kompletno i to je obavljeno tokom 2001. i 2002. godine. Većinu radova je izveo čuveni slikar Marunić, a priveo ih kraju Miodrag Šumarac. Ikonostas u crkvi je takođe urađen u vizantijskom stilu i to je rad Tarlanovića iz Mačvanskog Prnjavora – priča sveštenik Ivan.
Svoje mesto u hramu dobila je i porodica Pačinski zahvaljujući kojoj je crkva izgrađena. Na žalost svi članovi te porodice su preminuli, Branislav je preminuo 2001. godine, njegov sin Petar, koji se nije ženio i nije imao dece, umro je godinu dana kasnije, a ove godine u oktobru mesecu preminula je i ktitorka Katarina Pačinski.
– Kao uspomena na porodicu Pačinski, čija loza se na žalost nije produžila, i činjenicu da su oni gradili ovu crkvu, napravljena je takozvana ktitorska kompozicija koja se nalazi odmah na ulasku u crkvu na zidu sa leve strane. Tu je naslikana porodica Pačinski koja hram drži u rukama i prinosi ga apostolima Petru i Pavlu, jer svaka crkva ili molitveni objekat se radi ne u slavu ljudi nego u slavu božiju – priča Sveštenik Ivan.
U toku izgradnje crkve, dalje objašnjava sveštenik, bilo je nekoliko propusta, ali to je sanirano 2013. godine. Ta popravka, prema rečima Ivana, iziskivala je veća novčana sredstva, negde oko 800.000 dinara, koje crkvena opština nije imala. Međutim zahvaljujući tadašnjem gradonačelniku Sremske Mitrovice Branislavu Nedimoviću, posredstvom Noćajca Nebojše Ognjenovića novac je obezbeđen i odrađena je popravka crkve koja je od tada kompletno zaštićena.
Pored Nedimovića i Ognjenovića veliku zahvalnost sveštenik Ivan je iskazao i prema sadašnjem aktuelnom predsedniku crkvenog odbora Miodragu Tojiću koji je dao izuzetan doprinos održavanju samog hrama i podizanju parohijskog doma 2009. godine.
– Nakon sanacije koju smo imali pre nekoliko godina i izgradnjom parohijskog doma ovde može da se vodi jedan normalan crkveni život, ali na žalost posećenost crkvi i dalje nije onakva kakva bi mogla biti s obzirom na broj stanovnika u selu. Na samom početku posećenost je bila veoma skromna, mada ne može se reći ni da je danas prevelika, ali napredovalo se u tom pravcu svakako – priča otac Ivan i dodaje da se taj broj uvišestruči za vreme većih praznika.
Ono što njega ipak raduje, jeste činjenica da se polako, ali konstantno povećava i broj ljudi koji vodi uredan crkveni život, često dolazi u crkvu, posti i pričešćuju se.
