Nakon odlaska Turaka, Krčedin pripada Vojnoj granici, a svi stanovnici su bili vojnici – graničari i tada selo počinje da ispisuje noviju istoriju
Piše: M. Balabanović
Za inđijsko selo Krčedin poznat je podatak da je bio prabostojbina Kelta I da je tokom arheoloških istraživanja pronađeno dosta predmeta iz tog doba. Međutim o Krčedinu tokom vladavine Turaka malo se zna, ali kako kaže lokalni hroničar Miodrag Obradović, ovo selo je bilo značajna tačka na evropskoj mapi, kako u doba Turaka tako i kasnije pod vlašću Habzburške monarhije. Prema istorijskim podacima, selo Krčedin se nalazilo na Carigradskom drumu od Beograda do Budima, a Jovan Cvijić ga je nazivao glavna arterija Evrope jer su ovim drumom prolazili karavani. Prema spisima Turske deftere iz 1548. godine, ovo naselje je bilo veoma značajno objašnjava on.
– Krčedin je u to doba imao poseban status koji je propisivao sultan svojim fermanima odnosno zapovešću utvrđivao. Dakle, naše selo je bilo dervent ili opasno mesto a stanovnici su dobijali status dervendžija i bili su zaštićeni i oslobođeni značajnih poreza.
Jedan od takvih nameta je bio danak u krvi, kao i brojni novčani porezi i Krčedinci su zahvaljujući činjenici što su bili čuvari dela carigradskog druma bili, na neki način, privilegovani i imali bolji status u odnosu na ostale. Pored Krčedina povlašćeni status su imali samo još meštani jednog malog mesta u blizini Čortanovaca, a kasnije su taj status dobili Vukovar i Zemun – kaže Obradović I podseća da je Krčedin u to doba bio oko 100 godina pod Turcima.
U vrtlogu istorije, nakon odlaska Turaka, Krčedin pripada Vojnoj granici, a svi stanovnici su bili vojnici – graničari i tada selo počinje da ispisuje noviju istoriju.
– Na osnovu nekih pisanih tragova koji postoje u crkvenim knjigama, Krčedin se u doba Turaka nalazio u dnu samog brega, a ne na sadašnjoj lokaciji. Međutim u vreme Vojne granice posle čestih napada na selo, narod se raselio iz tog dela i formirano je selo na mestu gde se danas nalazi.
Krčedin je danas tipično ravničarsko selo panonskog tipa. Osnova mu je četvrtasta i ulice se seku pod pravim uglom. U selu postoji 17 ulica i ukupna dužina im je 20,5 km. U centru sela se nalaze najvažnije ustanove: OŠ „22. jul“, pravoslavna crkva Svetog Nikole, zgrada tzv. „opštine“, gde se nalaze prostorije Mesne zajednice, Mesne kancelarije i pošte, kao i zgrada mesne biblioteke.
Tekst je napisan u sklopu realizacije Projekta „Ravnomerni razvoj: da selo bude kao grad“ koji je finansiran iz sredstava budžeta Opštine Inđija.Stavovi izneti u podržanom medijskom projektu nužno ne izražavaju stavove organa koji je dodelio sredstva.
